1. Het mysterie déjà vu
'Déjà vu blijft wetenschappelijk ongrijpbaar'
'Déjà vu: Voer voor psychologen, psychiaters en (neuro)wetenschappers'
Je weet dat het onzin is, maar dát kasteeltje in de Provence komt je zó bekend voor dat je zou zweren, dat je hier eerder bent geweest. Bedriegelijke spelletjes van het brein?
Een déjà vu [Frans voor 'al eens gezien'] is het rare gevoel, dat je het huidige moment al eerder hebt ervaren. Je voelt dat je de situatie al eens eerder hebt meegemaakt, maar je wéét dat het niet zo is. Je druft bij hoog en laag te beweren, dat je nog nooit op die bewuste locatie bent geweest. En toch is dat herkenningsgevoel op één of andere manier 'aanwezig'. Het gevoel wordt vaak omschreven als 'onwezenlijk' en 'vreemd'. Dat 'vreemde' gevoel kan een milliseconde duren, maar ook enkele minuten tot een half uur. Maar het is zo wonderbaarlijk, omdat het op ieder willekeurig moment van de dag kan gebeuren.
Zesennegentig procent van de mensen heeft zoiets wel eens meegemaakt; een déjà vu! Veel mensen denken dan ook dat het iets te maken heeft met helderziende gave, maar uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat 70% van de mensen regelmatig zo'n ervaring hebben. Déjà vu ervaringen kunnen bij alle leeftijden voor en mensen met een verschillende achtergrond (hoogopgeleid, schizofrenen, epilesiepatiënten, 'stresskippen', fantasierijke personen, etc.), maar mensen tussen de 15 en 25 jaar hebben er gemiddeld het vaakst 'last' van. Ook onder blinde mensen blijkt dit verschijnsel te bestaan; zij kunnen déjà vu' s blijkbaar ervaren met andere zintuigen, bijvoorbeeld door te horen, te voelen en te proeven. Het kan dus iedereen 'overkomen'!
2.0 Slot
'Bedriegelijke spelletjes van het geheugen? Of loopt er iets spaak in het brein?'
'Déjà vu verschijnsel; een vorm van een spontane regressie?'
Déj`vu's zijn géén luchtspiegelingen of fantasieverhalen; het mysterieuze verschijnsel speelt zich duidelijk af in je hoofd zo is de algemene wetenschappelijke gedachte. Maar waar?
Volgens geheugendeskundigen is een déjà vu een variant van het 'waar ken ik jou toch van' -gevoel. Iedereen komt wel eens iemand tegen die hij niet kan plaatsen. Je wéét dat je de ander kent, maar niet meer waarvan. Dit vage bekendheidsgevoel wordt volgens de neurowetenschappers in de parahippocampale gyrus veroorzaakt, een onderdeel in de temporale lob of kwab; een 'geheugen-foutje' of een kortsluiting in de hersenen dus! Niet gelijklopende hersenactiviteiten is de meest genoemde hersen-gerelateerde hypothese! Ik noem het gemakshalve maar de 'haperende-hersentheorie'.
Of wordt een déjà vu helemaal niet door een haperende prikkeloverdracht of een falend geheugen veroorzaakt, maar is het simpelweg een aandachtsprobleem? Of hebben we te maken met twee soorten herinneringssystemen; eentje waarin de feitelijke informatie wordt opgeslagen, en een ander waarin een soort persoonlijke sfeer of 'zelfgevoel' wordt opgeslagen ('recollective experience'; Psycholoog Chris Moulin). In het andere uiterste geval wordt er zelfs een verklaring gevonden die verwant is aan reïncarnatie en het Collectieve Bewustzijn, waarbij de genetische overervingstheorie van herinneringen centraal staat!
Welke verklaring er ook in (wetenschappelijke) kringen wordt gegeven, voor vele (neuro)wetenschappers blijft een déjà vu verschijnsel ongrijpbaar, onverklaarbaar. Het verschijnsel heeft iets 'vreemds en onwezenlijks' en is dus niet wetenschappelijk te verklaren! Of zou een meer parapsychologische verklaring (parapsychologische en psychoanalytische verklaring) dichter bij de waarheid komen. Freuds theorie is misschien wel de eerste kleine aanzet geweest tot een aannemelijke verklaring voor het déjà vu verschijnsel. De theorie verklaart het als volgt: 'Het zou kunnen zijn, dat onze hersenen een situatie éérst op een onbewust-niveau (redactie: op zielsniveau) in het geheugen opslaat, het één en ander emotioneel analyseert en dat het resultaat daarvan richting geeft aan de daaropvolgende bewuste reactie; een gevoel van herkenning, een angstgevoel of een emotie. Op een later tijdstip kunnen die onbewuste waarnemingen, bewust gemaakt worden doordat men in een situatie terechtkomt die het onderbewuste (opnieuw) activeert!'.
Mijn verklaring voor het déjà vu verschijnsel is, dat het niets anders is dan een kortstondige regressie-ervaring waarin het onderbewuste herkenningsgevoel van het innerlijke Zelf - de ziel - een hoofdrol speelt. Een centrale rol die bij álle déjà vu's speelt, wordt in eerste instantie door je intuïtie, je onderbewuste (= onderbewuste geheugen = de 'harde schijf'), je innerlijke Zelf, de ziel, opgeëist. Het innerlijke Zelf speelt niet alleen een cruciale rol bij álle déjà vu's, maar ook bij álle paranormale ervaringen. [Nieuwsbrief 'Paranormaal begaafd']
Het plotseling opkomende herkenningsgevoel op een onbekende locatie of tijdens een ontmoeting met een willekeurig persoon is niets anders dan een herkenningsgevoel of -energieën van het innerlijke Zelf, wat kan resulteren (hoeft niet altijd) in een fysieke reactie, een (herkennings-)gevoel of een angst(gevoel). De ziel die te beschouwen is als de totaalsom van alle ('opgeslagen') gevoelens 'ooit-eens' reageert op de aanwezige zich manifesterende trillingsfrequenties op dat ene unieke moment. Elke situatie, elke ontmoeting, elk voorwerp van toen - 'ooit-eens' - straalde toen en ook nu energie uit. Toen heb je die energieën onbewust in het innerlijke Zelf opgeslagen, maar je bent ze vergeten door de aanwezigheid van de 'sluier der vergetelheid'. Toch word je - je bewustzijn - door de zich voordoende situatie 'getriggerd', op één of andere manier geraakt. Hoe dan ook!
Die 'oude' situatie - dat kasteeltje in de Provence - straalt nog steeds die allesomvattende, 'oude' energie uit! Dat 'oude' vrouwtje draagt nog steeds die bewustzijnsenergieën bij zich in haar chakra- en aurasysteem, waarmee jij contact via de energetische koorden hebt gemaakt. Zonder dat zij zich daar bewust van is! Jij hebt in de chakra-knooppunten (bewustzijnsniveaus) en in het elektromagnetisch energieveld (het totale energiebewustzijnsveld) al je 'oude' gedachten en 'oude' herinneringen verzameld, bewaard en opgeslagen! Je bewustzijn - de geest, het verstand, niet de breinmassa - wordt in confronterende stituaties door het innerlijke Zelf opnieuw herinnert aan (voor jou idee verloren gegane energieën) trillingsfrequenties lang geleden; aan een vorig(e) verleden(s). Plotsklap komen er beelden of onwezenlijke gevoelens in je op, die je niet kunt plaatsen. Je raakt in de war en gaat twijfelen aan jezelf.
Voorbeeld. Stel dat je ooit in de fysieke gedaante van Hugo de Groot hebt geleefd. Je hebt een opgelegde levenslange gevangenisstraf op SLot Loevestein mogen ondergaan en bent ooit uit die benarde gevangenissituatie in 1621 ontsnapt. Het, Oh zo bekende verhaal van de boekenkist.
Als de ziel-van-toen opnieuw incarneert in een fysiek lichaam en jij bent nu die persoon in dit leven, dan bestaat er wel degelijk een grote kans dat je tijdens een bezoek aan Slot Loevenstein ongekende, vreemde (lichaams-)reactie kunt ervaren; depressiviteit, claustrofobie, eenzaamheid, het gevoel opgesloten te zitten, willen vluchten uit deze ruimte, intens hoesten. Iedere keer als de sleutel van de eikenhouten deur wordt dichtgedraaid, het onsmakelijke eten wordt geserveerd, de zweetgeur van de dienstdoende soldaten ervaart als ze de kamer binnenkwamen, de herinneringen aan de echtgenote (Maria van Reigersberg) en de dienstmeid (Elsje van Houweningen) die langskwamen ..... en dat ene NU-moment waarop je wordt geconfronteerd met het weerzien van die boekenkist; het angstzweet breekt je uit. Al deze 'oude' herinneringen, al die 'oude' gedachten en de bijbehorende 'oude' emoties zijn opgeslagen in het innerlijke Zelf, want de ziel is de totaalsom van alle gevoelens uit alle levens. Aan elke herinnering van 'ooit-eens' zijn energieën verbonden. Soms prettige, soms minder prettige herinneringen. Zodra je getriggerd wordt door zoals bijvoorbeeld een bezoekje aan Slot Loevenstein of een ontmoeting met dat 'oude' vrouwtje - je wordt innerlijk geraakt door 'iets' - worden alle herinneringen van toen die je ooit eens hebt gehad, opgeroepen uit ál het cel geheugen dat je ten alle tijden in het chakra-aurasysteem bij je draagt. In zo'n situatie wordt de 'harde schijf' van het onbewuste geheugen automatisch geactiveerd, of je dit leuk vindt of niet. Zodra er op één of andere manier er een soort matching in het geheugenbestand (de 'harde schijf', de ziel) - een herkenningsgevoel - plaatsvindt, dan wordt die gewaarwording (bewustwording) door je intuïtie, je onderbewuste (de ziel) aangereikt; als het ware op een dienblaadje gepresenteerd.
Soms kiest het innerlijke Zelf - de ziel - doelbewust voor het oproepen van 'oude' herinneringen en 'oude' gevoelens en emoties. En daar is vaak een reden voor. De ziel wil je bewust laten worden van een stukje 'onverwerkt' verleden. Een stukje verleden dat je spirituele ontwikkeling in de weg staat. Om bijvoorbeeld de onverwerkte emoties die het chakra-en het aurasysteem blokkeren te heropenen door extra aandacht te besteden aan een overheersende angst ... bijvoorbeeld de angst om opgesloten te zitten of te moeten wachten 'tot de dood ons scheidt'.
De ziel reageert dus altijd als eerste op de informatie (trillingsfrequenties) die binnenkomt in het elektromagnetisch energieveld (via het aura-veld en via de energetische koorden) en geeft daarna een signaal af in de vorm van een gevoel of een reflectie van een emotie af aan de geest (het verstand), die op haar beurt weer een lichamelijke reactie bewerkstelligt. Het lichaam ervaart wat de geest op dát moment heeft gecreëerd; een angst, een emotie of een (herkennings-)gevoel! Het is dus de ziel - je innerlijke Zelf, je intuïtie - die dat onbekende, vreemde, onwezenlijke gevoel van herkenning afgeeft aan het bewustzijn, waardoor jij in die bijzondere situatie een herkenningsreactie produceert.
Déjà vu is dus niets anders dan een kortstondige regressie-ervaring en dat is wat er zich permanent afspeelt in het leven wanneer je ontvankelijk én openstelt voor nieuwe ervaringen. Want alles in het leven heeft een reden én een doel. Ook déjà vu verschijnselen en paranormale ervaringen horen daar bij!
Hans Zevenboom
Meer lezen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten