Ostara

Vandaag geen lessen, geen wiccatest hoeven te maken wat op mijn planning stond. Ik was een beetje laat met mijn aanvraag en de reverant heeft het volgens mij nog niet eens ontvangen die mij dat moet sturen. De hele dag dus gewijd aan dit blog. Nieuwe look, andere periode, maar wel zowat in de zelfde stijl. Heb het wat aan de vrolijke kant gehouden, iedereen heeft zowat genoeg van het koude weer en ik beken, ik snag ook naar de warme zon en het zachte lenteweer. Ik wil naar buiten, de tuin in, weer nieuw gras zaaien, mijn huidige nijntjes die maken een ravage van mijn grasperkje. Ze hebben volgens mij liever een zandbak. Maar goed, ik wil plantjes zaden, potten vullen met kruiden, tomaten, aardbeien, bloemen, niet alles tegelijk natuurlijk maar koning wintertje wil ons nog niet achter laten. Voor twee weken terug een goedkope rode klimroos bij de Lidl gehaald. Ze hadden ook van die leuke kleurige emmers, waarvan ik dacht neem eentje mee om de roos alvast te voorzien van water en dan kan ik die nog even binnen houden. Ze staan nog in de gang binnen want teveel risico als ik ze nu ga planten en ik kom nog niet eens door de grond, zo hard en koud nog.

  

Afgelopen dinsdag Ostara gevierd en ik zou de spell voor de clanleden en gasten verzorgen. Ik had een heel leuk idee, eigenlijk meerdere, die ik in één wilde intergreren en ik rekende op zo'n 6 a 7 personen. Erg enthousiast begon ik mijn ideeën uit te werken, dit nog nooit voor een groep gedaan en later kreeg ik te horen dat er 15 personen zouden komen. Het concept moest ik uitwerken en eenmaal dat gedaan bleek dat ik een enorme berg aan werk voor me had liggen. Iedereen liet ik zelf bloempotjes meenemen, eieren moesten rood geverfd worden, niet kunstmatig maar met bieten vanwege dat de eierschalen na ze gegeten zijn, in de pot met grond zouden komen als offer aan moeder Aarde. Ook als voedsel, kalk voor het plantje wat er als zaad geplant zou worden. Wie een financieel tekort heeft kan er een cent bij doen.Tomatenzaadjes had ik gekozen, en omdat deze stekjes klimmen en houvast nodig hebben, kwam er ook een hekje van saté-stokjes. Deze moesten verbonden worden met garen in corresponderende kleuren en dat was niet alles, ik wilde er een lammetje boven op als sier en als atribuut om een doelstelling of affirmatie op te schrijven. Verder wilde ik nog meer kleine symbolen als een sinaasappel, een tulp met een lieveheersbeestje voor geluk, een vlinder voor vrolijkheid, en een lachende tomaat. Als iedereen dit allemaal moest gaan uitknippen, kwamen we in tijdnood, laat staan nog lijmen, schrijven en kleuren.  

Ik dacht wat heb ik op mijn hals gehaald. Gelukkig kreeg ik hulp van een clanzuster en die nam de eieren voor haar rekening en zorgde voor het zaad, een ander voor schrijf en kleurmateriaal, maar het meeste werk lag in het knippen en voorlijmen van wel zo'n 150 papierfrutsels - dit ging ik inkorten en terwijl ik dit tevoor ging uitprinten kwam ik onder het knippen achter dat de tomaat niet in spiegelbeeld was, werd dus 120 frutsels. Een statiaire hielp mij twee dagen op het centrum. Het voorwerk van garen knippen deed ik thuis en moest de spreuk nog maken. Die inspiratie kwam ook niet zo op gang maar uiteindelijk dan toch. In de avond kreeg ik een mailtje.... help de eieren zijn niet rood maar beige/ lichbruin - heb jij een tip? Ik schoot in de lach en denk ach ja dat maak ook niet zoveel uit en bruin is denk ik een natuurlijk rood. Zo is dat ook met ons voedsel met al die kleurstoffen om het aantrekkelijk te maken. Natuurlijke stoffen zijn nu eenmaal vager. Ik vond daar niks mis mee maar ze ging toch andere eieren halen en deze kleurde ze met rode kool, wat blauw zou moeten worden en die werden paars hahahaha.

Nou ik was blij dat we konden beginnen met de viering en dat ging heel goed maar never nooit meer zoveel in ene keer..:) De bedoeling van de spell was om met Ostara even achter uit te kijken en dit achter te laten voor wat het is. Het is lente, nieuw leven, geboorte en zaden van nieuwe doelen en impulsen. Kijken naar wat kan weg en ook weg doen of los laten en dat zodoende ruimtes ontstaat om te gaan scheppen. Dit gebeurd eerst in je gedachtengoed. Er is genoeg voor iedereen, genoeg ligt er voorhanden, of ligt er iets wat nu afgemaakt kan worden. Breng je wensen in beeld en affirmeer ze.

Plant een paar zaadjes, om het even welk in een potje. Denk terwijl je bezig bent aan wat je wilt verwezenlijken en schrijf dit op. Zeg hardop of in gedachten:

Lady Ostara neem dit zaad onder uw zorg en laat het groeien

Moge het ontkiemen en vrucht geven in welvaart om te bloeien

Ik vraag kracht, liefde en vertrouwen voor het oude te laten vallen

Nu een nieuw begin, niet meer dan nodig dan het leven zal bevallen

Licht, ruimte, alles in overvloed, ik vraag doelen in blijheid en voorspoed

Moge dit ontspruiten voor ons aller hoogste goed

Zo is het, zo zal het altijd zijn. Ik dank U

Happy Ostara

Op het thuisfront ontzettend met veel dingen bezig. Ben aan het opruimen geweest en wilde een gezellig retraite-kamertje maken om te schrijven. Nee, niet met de computer maar met de hand om daar mijn gedachten te laten gaan voor mezelf. Op de muur postkaarten, kleine posters, perikels van mijn fvoriete magazine de Flow, inzichten, inspiraties enz. en ik merk dat dit helpt. Als ik eenmaal schrijf kan ik moeilijk stoppen en ik merk dat daar een grote ontspanning uit gaat voor mij. Uit dit punt is er een vervolg gekomen en betekent dat ik tevens met een algehele opruiming bezig ben voor ik aan de echte retraite begin, ben in de voorbereiding en ik ga niet iedere dag maar wel een paar x per week ermee aan de slag. Ik heb hopen boeken liggen, sorteren en kijken wat ik weg kan gooien, als dit te oud is of kan ik het weggeven. Tijdschriften, oude documenten, handwerkspul, garens, fotoos die door mekaar liggen, oude lijstjes, beeldjes, cursusmateriaal, ach teveel om op te noemen. Je begint met een planning van een half uur en voor je het weet ben je anderhalf uur bezig van zolder naar kamer en slaapkamer, dan weer van keuken naar de gang. Ik ren het hele huis door, echt plannen kan ik met dit niet en het doet me goed. Alleen de angst als ik iets weg doe of ik er later geen spijt van krijg. Herken je dit niet! Overheen stappen... denk ik nu. Aan veel materialisme hangt ook een emotioneel kaartje. Nu wil ik resoluut zijn of het bruikbaar is of niet maar toen ik een handgeschreven briefje door mijn overleden oma vond met daarop de beschrijving hoe je sokken breit, kon ik dit niet over mijn hart krijgen...:)

Verder op het centrum gaat het goed - echter de onzekerheid blijft of ik er mag blijven. Pas een vervolggesprek gehad over hoe verder...  conclusie: er is niets verder. Het centrum wilt me ook niet graag weg hebben, hebben me nodig maar zou er een alternatief zijn waarin ik vooruit ga dan is dit anders. En daar moet de sociale dienst mee op de proppen komen. Ik moest me niet al te druk maken en volgende week wordt een afspraak gemaakt met de consulente die ik kan schieten, maar mijn begeleidster zou erbij aanwezig zijn.

Uitstapjes is niet veel in het verschiet, nu met de bezuinigingen gaat het ook met de Heksenketel wat minder qua financiën maar toch doen we ons best en wordt er ook voor de kleine kinderen veel gedaan. Die gaan binnenkort naar de speeltuin in Roermond waar van alles te beleven is voor hun. Ik ga wel binnenkort eind april met de clan naar de Fantasy-fair in Utrecht. Ben daar nog nooit geweest en verheug me er ontzettend op.

Een andere planning is om een cursus 'Dagboek Schrijven' te gaan geven in het centrum, het idee is er maar of ik het ga uitvoeren moet nog besloten worden. Ik moet niet teveel hooi op mijn vork gaan nemen, dus dit staat nog open maar het kan ook nog in het najaar gedaan worden. Wie weet, maar ben wel druk doende. Ik laat het voor nu...